ความรู้สึกของข้าพเจ้าที่มีต่อในหลวง
ตั้งแต่ที่กระผมยังเด็ก ได้เห็นรูป ท่านในที่ต่างๆมากมาย ไม่ว่าจะเป็นในโรงภาพยนตร์ ตามตึก
ตามป้ายบนถนน ตามวัด ไม่ว่าจะที่ไหนๆ หรือแม้กระทั่งในบ้านกระผมเอง ครั้งแรกที่กระผมถาว่าท่านคือใคร แม่ของผมตอบว่า
” ท่านคือพระเจ้าของแผ่นดินที่ เราอาศัยอยู่กันยังไง และชาวไทย เรียกท่านว่า ในหลวง ”
ด้วยความที่ยัง อ่อนเดียงสา ผมจึงไม่เข้าใจมากนัก แต่ก็ได้รู้ว่า ท่านคือ ในหลวง แล้วเมื่อผม ได้เรียนหนังสือ ผมก็ค่อยๆได้รับรู้เรื่องราวของท่าน มากขึ้นเรื่อยๆ แล้วจึงได้รู้ว่า ท่านเป็น บุคคลที่มีความสามารถ รอบด้านจริงๆ หนึ่งในนั้นคือ ด้านกีฬา การที่ท่านเป็นนักกีฬา เรือใบ ซึ่ง เคยแข่งขันในนามทีมชาติอีกด้วย ซึ่งการแข่งขันครั้งนั้น ท่านก็ได้ทำผู้คน เลื่อมใสท่านเป็นอย่างมาก เพราะในการแข่งครั้งนั้น เรือใบของท่าน ได้แล่นไปชนทุ่น ซึ่งตามกติกา ถือว่า แพ้ทันที แต่ขณะนั้น กรรมการ ไม่ได้ยกธง ว่าฟาวล์ ซึ่งจริงๆ แล้วก็แข่งต่อไปได้ แต่ท่านกลับแล่น กลับฝั่ง แล้วบอกกกรมการว่า เรือของท่านได้แล่นชนทุ่น ซึ่งถือว่า เป็นการแสดงความมีน้ำใจนักกีฬาเป็นอย่างยิ่ง เมื่อผมได้อ่านเรื่องนี้ ผมก็รู้สึกประทับใจมาก ท่านเป็น นักพัฒนา นักกีฬา นักดนตรี นักประดิษฐ์ ซึ่งยากมากที่จะมีใครซักคน ที่มีความสามารถรอบด้านขนาดนี้ อีกทั้งยังเป็น พระมหากษัตริย์ ที่ทำ คุณประโยชน์ แก่ประเทศไทยอย่างหาที่สุดมิได้ หากมีใครถามว่า พระมหากษัตริย์ ของชาวไทยคือ ใคร ผมจะตอบอย่างภูมิใจว่า
‘’พระบาทสมเด็จ พระปรมินทร์ มหาภูมิพล อดุลยเดช มหาราช ‘’ พ่อของชาวไทยทุกคน