ตกจริง จมจริง ไม่ใช่สลิง ไม่ใช้เทคนิคพิเศษ ไม่ใช้ตัวแสดงแทน

เป็นการทดสอบจริงโดยไม่ได้เจตนาครับ
ขออภัยที่ไม่มีภาพประกอบ แต่มันจมไปจริงๆครับ

พอดีเมื่อวานผมไปเที่ยวนั่งห่วงยางล่องในแม่น้ำ ไหลไปเรื่อยๆ ชิวๆ สบายใจเฉิ่ม
และแน่นอนครับ เอาเจ้าคุณน้อง Defy ไปเที่ยวชมด้วย

แต่เดี๋ยวก่อน ผมคงไม่บ้าขนาดอยู่ดีๆเอามือถือราคาร่วมหมื่นไปดำน้ำเล่นแน่ๆ
แค่กะว่าเอาไปถ่ายวิวระหว่างทางเฉยๆ ห่อถุงพลาสติกไว้อย่างดีครับ
แล้วก็ล่องห่วงยางไปเรื่อยๆ แกะถุงเอามือถือออกมาถ่ายวิวทิวทัศน์เป็นระยะๆ
น้ำกระเซ็นมาโดนบ้างก็ไม่เป็นไร ว่ะ ฮ่า ฮ่า เพราะมือถือเรามันเมพ

เหตุการณ์ก็วนเป็นลูปเช่นนี้ต่อไป..
( ล่องห่วงยาง..>> จิบเบียร์.. >>ชมวิว.. >>ถ่ายภาพ..)

หลังจากเวลาผ่านไป ฟ้าดินดันทะลึ่งบอกว่า เรื่องราวมันดูเอื่อยเฉื่อยเกินไป ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น
เลยส่งบทบู๊มาให้กับเจ้า Defy สุดเลิฟ เหตุการณ์เลยกลายเป็น..
( ล่องห่วงยาง.. >>จิบเบียร์.. >>ชมวิว.. >>มีคนโทรเข้า.. >>หยิบถุงพลาสติกมาและแกะออก..
>> มือขวากำลังล้วงไปหยิบมือถือ.. >>ถุงพลาสติก(เสือก)ลื่นหลุดมือ.. >> ฟลุ้บ.. จ๋อม.. >>
และแล้วมันก็จมน้ำไปพร้อมกับเสียงเรียกเข้าที่ดังอยู่แต่ถูกกลบไปด้วยเสียงกระแสน้ำที่เชียวกราก ซ่า ซ่า ซ่า..)

มือถือมันกันน้ำครับ แต่มันไม่ได้กันจมน้ำแล้วหาไม่เจอ

เหตุการณ์ดำเนินต่อไปครับ
(ผมทิ้งตัวเองลงจากห่วงยางตามมือถือของผมไป.. >>มองหา คลานล้วง กวาดตา และทำใจไปในเวลาเดียวกัน.. >>คิดได้เลยเรียกเพื่อนที่มาด้วยกันช่วยหา.. >>เวลาผ่านไป ยังไม่มีวี่แววว่าจะหาเจอ ถึงระดับน้ำจะสูงไม่มากแค่เกือบถึงเอว เพราะกระแสน้ำมันไหลไปเรื่อยๆ แค่คนยืนก็ยังทรงตัวยากอยู่แล้ว สาอะไรกับมือถือเครื่องน้อยของผม)

เวลาผ่านไป..
1 นาที

2 นาที

3 นาที

4 นาที
..ก็ยังหาไม่พบ

หลังจากผ่านไป 5 นาที ผมก็ทำใจแล้วว่าไอ้ IP67 ของเรานั้น มันไม่ได้กันการจมน้ำที่เชียวกราก

แต่ทันในนั้นเอง..
พระเอกดั้นไม่ตายตอนจบ

เพื่อนผมคนนึง ซึ่งยืนออกไปห่างจากจุดเกิดเหตุประมาณ 100 เมตร
รู้สึกถึงวัตถุสีทะมึนๆมาสัมผัสที่เท้า(ใต้น้ำ)
ล้วงมือไปหยิบขึ้นมา เป็นวัตถุสี่เหลี่ยมแบนๆสีดำๆ มีสาหร่ายและขี้โคลนติดขึ้นมานิดหน่อย
เฮ้ยยยย นั่นมันมือถือตรูนี่หว่า

หลังจากนั้นเราก็หาทางขึ้นฝั่งที่ใกล้ที่สุด
และแล้วก็ถึงเวลามาตรวจสภาพครับ

ผลปรากฏดังนี้..
ตัวเครื่องเนื่องจากหุ้มด้วยเคส Otter Box ไว้ จึงไม่มีริ้วรอยใดๆครับ
หน้าจอติดฟิล์มไว้ ไม่มีริ้วรอยเช่นกัน
เปิดดู เครื่องยังติดดีอยู่ครับ ไม่ได้ดับไป แถมยังมีหนึ่ง miss call ต้นเหตุโชว์อยู่ที่สเตตัสบาร์ด้วย
หลังจากนั้นลองกดๆใช้งานฟังก์ชันต่างๆในเครื่องดู ใช้ได้ปกติครับ
กดเล่นเพลงให้เสียงออกลำโพง มีเสียงดังดีเหมือนเดิมครับ
ลองกดโทรออกดู.. นั่งนิ่งๆฟังไปสัีกพัก อ้่าวกรรม ดันไม่ได้ยินเสียงอีกปลายสายหนึ่ง
จึงปิดเครื่อง แกะฝาหลังออก ไม่มีน้ำเข้าไปสักแอะ สภาพสมบูรณ์ดี
แต่มาสังเกตดีๆปรากฏว่าในรูช่องหูฟัง (ตรงที่อยู่เหนือคำว่า โมโตโรล่านะครับ)
มีเศษดิน เศษทรายอยู่เต็มเลย เลยลองใช้ไม้จิ้มฟันพันทิชชู่เขี่ยออก
และเอาไปตากแดดให้มันแห้งสักพักหนึ่งประมาณ 15 นาที

จากนั้นประกอบเครื่องพร้อมกันชนเข้ากันดังเดิมลองโทรใหม่
เฮ้ย ได้ยินเสียงอีกปลายสายหนึ่งแล้วเว้ย
จากนั้นก็ทยอยทดสอบการทำงานอื่นๆจบครบ
ปรากฏว่าใช้ได้ปกติสมบูรณ์ครับ

เฮ่อ โล่งใจ

เรื่องก็จบลงด้วยประการฉะนี้แล
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “IP67 ไม่ได้กันการจมน้ำที่เชี่ยวกรากนะครับ”

..THE END..