Page 8 | DroidSans

พยายามอ่านอย่างเป้นกลางนะคะ
ผุ้ซ์้ออาจไม่ได้ผิดหรอกค่ะ แต่อาจพลาดตรงที่ ต่างคนต่างเข้าใจกันคลาดเคลื่อน
ถ้าอ่านจจากบทสนทนาดีๆ ผู้ซ์้อมีเจตนาที่จะบอกว่ายังไม่มั่นใจหรือยังไม่ชัวว์ว่าจะออกไปทันไหมตั้งแต่ 21.11 และจากข้อมูลการโทรก็พยายามที่จะติดต่อกับ taxi เพื่อให้ถึงที่สุด
ที่พลาดตรงที่ไม่ได้รายงานทางไลน์ตลอดว่ายังไม่มี taxi แจ้งเข้ามารับจนเวลาผ่านไปจน21.48 ถือว่านานพอควร จึงทำให้คุณหรั่งผู้ขายก็เข้าใจว่าคงออกมาแล้วมั้ง คุณหรั่งจึงเดินทางไปก่อนที่ผู้ซ์้อจะพิมพ์มาบอก

สรุป
– ด้วยความเป็นคนขาย ก็เข้าใจนะคะว่าการโดนยกเลิกนัดแบบกระทันหันเป็นใครก็เสียอารมณ์ค่ะ ก็เข้าใจความรู้สึกคุณหรั่งนะคะ
– และด้วยความเป้นผู้ซ์้อ ก็เข้าใจเช่นกันว่าก็พยายามจนถึงที่สุดในจุดนึงแล้วเช่นกัน

ยิ้มเชื่อว่าที่เกิดประเด็นขึ้นมา อาจด้วยเพราะอารมณ์ของทั้ง2ฝ่ายส่วนนึง และบทสนทนาในการสื่อสารมันแสดงอารมณ์ลงไปมากกว่าเหตุผลอ่ะค่ะ

ข้างล่างนี้เป็นบทวิเคราะห์ของยิ้มนะคะ

คุณหรั่งพิมพ์ข้อความตัดพ้อ “คุณนี่ พอเถอะ แย่มากๆ” อารมณ์ก็คงประมาณเซ็ง+เสียความรุ้สึก
ผู้ซ์้อพิมพ์พยายามอธิบายเหตุผลว่า”ลำบาก อยู่ในหมู่บ้าน และไม่มีรถ” แต่พอเห็นคำว่า “พอเถอะ” จึงตอบว่า “เครคับ” ตรงนี้ยอมรับในความผิดพลาดของตน แต่พอเห็นคำว่า “แย่มากๆ”ที่คุณหรั่งพิมพ์มาจึงเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาว่าพยายามจะอธิบายแล้วทำไมต้องมาว่ากัน จึงได้พิมพ์ออกไปว่า “โทษนะ” ซึ่งจริงๆยังไม่ได้จะกล่าวขอโทษคุณหรั่งแบบที่คุณหรั่งเข้าใจว่าขอโทษอย่างไม่เต็มใจ แต่”โทษนะ”ตรงนี้เป็นเหมือนคำอุทานที่จะบอกประมาณว่า (โทษนะ พยายามอธิบายให้คุณเข้าใจแล้วทำไมต้องมาว่ากัน)

ปล.ท้ายนี้ก็ไม่อยากให้ความเข้าใจผิด อารมณ์ และเหตุสุดวิสัย ทั้งหมดทั้งมวลเป็นเหตุให้ต้องขุ่นข้องหมองใจกันเลยค่ะ อยากให้เข้าใจกันและมองในมุมบวก เพราะในสังคมออนไลน์คนที่อยู่ในมุมมืดมุมลบที่แท้จริงมันน่ากลัวและน่ารังเกียจมากกว่าแค่ความเข้าใจผิดความเข้าใจคลาดเคลื่อนที่อาจเกิดขึ้นได้เสมอนะคะ

Replies from rakyim