พ.ร.บ.ความมั่นคงไซเบอร์ – เมื่อความเป็นส่วนตัวจะไม่มีอีกต่อไป และเราควรต้องช่วยกันหยุดมัน

เป็นเรื่องเป็นราวกันมาตั้งแต่ต้นปีกับ พ.ร.บ.ความมั่นคงไซเบอร์ ที่รัฐบาลพยายามผลักดันให้เกิดขึ้นมาแบบสุดตัว ซึ่งหลายๆคนให้ความเป็นห่วงถึงเนื้อหาของร่างที่เขียนมาให้สามารถตีความได้กว้างครอบจักรวาล กระดิกตัวนิดหน่อยก็มีสิทธิผิดได้ และให้อำนาจแก่เจ้าหน้าที่แบบล้นฟ้าในการเข้าถึงข้อมูลส่วนตัวของประชาชน จะแอบอ่านข้อความ หรือดักข้อมูลก็ทำได้ และแม้มีหลายๆฝ่ายพยายามเคลื่อนไหวให้แก้ไขหรือหยุดกฎหมายฉบับนี้ แต่ก็ไม่เปลี่ยนความคิดของรัฐบาลได้ วันนี้เราขอร่วมแสดงการไม่เห็นด้วย พร้อมสรุปความให้เพื่อนๆได้อ่านถึงร่างพ.ร.บ.นี้ และสิ่งที่พวกเราสามารถทำได้เพื่อช่วยกันหยุดมัน

พ.ร.บ.ฉบับนี้คืออะไร ทำไมต้องสนใจ

พ.ร.บ.ฉบับนี้เป็นหนึ่งในนโยบายเร่งด่วนของรัฐบาลที่ต้องการแก้ไขกฎหมายบางส่วน และได้มีการเพิ่มพ.ร.บ.ความมั่นคงไซเบอร์นี้ขึ้นมาเสริมจากพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ (ที่ก็น่าห่วงไม่แพ้กัน) ซึ่งเนื้อหามีความกำกวม เขียนคำนิยามเอาไว้กว้าง และให้อำนาจเจ้าหน้าที่แบบล้นฟ้า^{(อ่านต่อ)} ในการเข้าตรวจสอบข้อมูลส่วนตัวของประชาชนแบบล้วงลึกระดับที่ความลับไม่มีในโลกอีกต่อไป จะคุยอะไร ถ่ายภาพที่ไหน โอนเงินเท่าไหร่ ฯลฯ เจ้าหน้าที่มีสิทธิ์รู้หมดโดยที่ไม่ต้องขออนุญาต แค่หาเหตุที่ดูเข้าข่ายก็ลุยดูคนที่ต้องการได้เลยทุกซอกทุกมุม และซ้ำร้ายหากบริษัทข้ามชาติที่กำลังสนใจมาลงทุน หรือปัจจุบันดำเนินธุรกิจในไทย เจอกฎหมายนี้เข้าไป มีสิทธิ์ถอยหนีกันหมด เพราะความปลอดภัยของข้อมูลพวกเค้าไม่เหลืออีกต่อไป โดยรัฐบาลให้เหตุผลในการตรากฎหมายนี้ขึ้นมาเพียงว่า “ไว้จัดการพวกหมิ่นฯ”

ถ้าไม่ได้ทำผิด จะต้องกลัวอะไร?

ต้องกลัวเพราะเราไม่รู้ว่าคนที่มีอำนาจในมือนั้น เค้าจะใช้อำนาจในทางที่ถูกต้องแค่ไหน เจ้าหน้าที่มีเป็นหมื่นเป็นแสนคน มันต้องมีทั้งคนที่ดีและไม่ดี และควรต้องเข้าใจคำว่า “ความเป็นส่วนตัว” ซึ่งในประเทศที่พัฒนาแล้วเค้าจะจริงจังกับเรื่องนี้มาก เพราะนั่นหมายถึงการเคารพในสิทธิส่วนบุคคลของประชาชน แม้ว่าเราจะไม่ได้ทำผิดอะไร เราก็ต้องมีเรื่องส่วนตัวที่ไม่ได้อยากจะให้ใครมายุ่มย่าม รู้ไปซะทุกอย่างของเราแน่นอน ส่วนว่าถ้าเจ้าหน้าที่ทำผิดลุแก่อำนาจ อันนี้คงไม่ต้องถามถึงว่าจะลงโทษอะไรอย่างไร เพราะในร่างนี้ไม่มีพูดถึง ลอยตัวกันแบบสุดๆไปเลย

credit: ภาพจากเพจเสี่ยแนน (ถ้าใครเจอภาพอื่นๆน่าสนใจวานบอกเพิ่มเติมนะครับ)

ถ้ายังสงสัยอยู่ลองไปอ่าน “ถามมา-ตอบไป สำหรับคนที่ไม่เข้าใจว่าทำไมประชาชนทุกคนควรค้านชุดกฎหมายความมั่นคงดิจิทัล ไม่ว่าจะเป็นเสื้อเหลือง เสื้อแดง นกหวีด สลิ่ม ไม่มีสี ฯลฯ” ที่ทางคุณ Sarinee Achavanuntakul ได้เขียนแชร์เอาไว้ และมีการส่งต่อกันอย่างล้นหลามดูครับ

หรือถ้าขี้เกียจอ่าน ก็แนะนำลองดู เจาะข่าวตื้นที่ พ่อหมอและนายจูวิญญอน ได้เคยพูดถึงเอาไว้แล้วทีนึง สั้น ง่าย กระชับ ได้ใจความมากครับ

Play video

มาถึงขนาดนี้แล้วยังทำอะไรได้อีกเหรอ?

จนถึงปัจจุบันร่างกฎหมายฉบับนี้ผ่านมติของคณะรัฐมนตรีไปเรียบร้อย เหลือเพียงการอนุมัติจากสนช.ที่ยังไม่เคยให้ร่างไหนไม่ผ่าน แม้ว่ามีการคัดค้านจากหลายฝ่ายทั้งที่ปรึกษารองนายกปราม สมาคมผู้ผลิตข่าวออนไลน์ออกมาเรียกร้อง รวมถึงล่าสุดกลุ่มธนาคารก็ออกมาให้ความกังวล แต่ว่าทางรัฐบาลก็ดูจะไม่ฟังอะไรทั้งสิ้น จะดันร่างนี้ให้ตราออกมาเป็นกฎหมายท่าเดียว 

แต่แม้ว่าเราจะอยู่ในยุคของคนดีครองเมือง คืนความสุขกันทุกวัน ก็อยากบอกทุกคนว่าอย่าเพิ่งสิ้นหวังไป เรายังควรที่จะร่วมด้วยช่วยกันเรียกร้อง กดดัน และปกป้องสิทธิ์ของเราให้ถึงที่สุด โดยตอนนี้มีตั้งแคมเปญให้ร่วมลงชื่อคัดค้านร่างนี้กันผ่าน change.org ซึ่งเราอยากขอให้เพื่อนๆเข้าไปช่วยกันกด และบอกต่อให้ทุกๆคนได้ร่วมรับรู้กันด้วย ยิ่งมากเท่าไหร่ยิ่งดี คนที่สั่งการเรื่องนี้จะได้รู้ว่ามีประชาชนไม่เห็นด้วยมากมายขนาดไหนครับ

  หยุดชุดกฎหมาย “ความมั่นคงดิจิทัล”

มาช่วยกันรักษาสิทธิ์ และทำให้การสื่อสารของพวกเรายังคงปลอดภัยดังเดิมกันครับ

ขอบคุณข้อมูลจากเพื่อนรัก blognone ที่คอยแชร์เรื่องนี้มาโดยตลอด

สามารถกดเข้าไปอ่านและติดตามเรื่องนี้เพิ่มเติมได้ที่ https://www.blognone.com/topics/law